voor A.S.
Forelleke
Even los van haar ernstige ziekte, maar dit kan toch niet!
Iemand van een beweging, die niks anders wil dan een "Onafhankelijk Vlaanderen" (en de vreemdelingen buiten en de koning weg), die het politieke Vlaamse Federaal Niveau te min vindt....
Dat Mia Devits het niet zag zitten, kan ik nog begrijpen, maar iemand van haar overtuiging zou niets anders moeten willen dan daar de scepter te zwaaien.
Iemand van een beweging, die niks anders wil dan een "Onafhankelijk Vlaanderen" (en de vreemdelingen buiten en de koning weg), die het politieke Vlaamse Federaal Niveau te min vindt....
Dat Mia Devits het niet zag zitten, kan ik nog begrijpen, maar iemand van haar overtuiging zou niets anders moeten willen dan daar de scepter te zwaaien.
An Evening with Greg Dulli & Mark Lanegan
Lanegan ken ik al van bij de Screaming Trees, Dulli en zijn Afghan Whigs ken ik minder. Wat de heren samen gedaan hebben met The Gutter Twins & The Twilight Singers bevalt me wel en hetgeen ik al opgevangen heb van hun live-tredens, schijnt het ook de moeite te zijn. Dus ... vorige week was het van dat. Richting Brussel en AB.
Redelijk tijdig vertrokken, omdat het zitplaatsen waren en omdat we toch ietwat gunstige plaatsten wilden... Helaas was er ook een voorprogramma. Hij speelde op een zeer eigenzinnige manier gitaar en stootte daarbij langgerekte klanken uit.... of volgens de Windy die achter ons zat: "Dat eerste, derde en vijfde nummer waren toch hetzelfde?"
De heren zelf dan. Het was aangekondigd aan een akoestisch concert met nummers die ze graag speelden en/of allang niet meer gespeeld hadden. Uiteindelijk bleek het duo met 3 te zijn. Ene Dave Rosser was erbij om gitaar te spelen, Dullie speelde afwisselend gitaar en piano. Ze hebben ongeveer anderhalf nummer gespeeld dat ik kende (ergens iets gebaseerd op Led Zep en 'All I Have To Do is Dream' ), maar dat gaf eigenlijk niet. Want er zijn mooi, heel mooie liedjes en een paar pareltjes gespeeld, zeker als Mark Lanegan zijn diepste klanken losliet terwijl Greg Dulli op de toesten speelde. Vooral dat eerste nummer van de bissen was echt WOW !! (setlist anybody?)
Toch wel spijtig dat de stukken die ze met 2 gitaristen speelden, die 2 veelal hetzelfde (veelal simpele riedels) speelden. Wat een verschil op dat gebied met Roland. Maar de mannen amuseerden zich zichtbaar op het podium en zoiets werkt aanstekelijk.
Schone avond, maar volgende keer toch maar met groep.
Redelijk tijdig vertrokken, omdat het zitplaatsen waren en omdat we toch ietwat gunstige plaatsten wilden... Helaas was er ook een voorprogramma. Hij speelde op een zeer eigenzinnige manier gitaar en stootte daarbij langgerekte klanken uit.... of volgens de Windy die achter ons zat: "Dat eerste, derde en vijfde nummer waren toch hetzelfde?"
De heren zelf dan. Het was aangekondigd aan een akoestisch concert met nummers die ze graag speelden en/of allang niet meer gespeeld hadden. Uiteindelijk bleek het duo met 3 te zijn. Ene Dave Rosser was erbij om gitaar te spelen, Dullie speelde afwisselend gitaar en piano. Ze hebben ongeveer anderhalf nummer gespeeld dat ik kende (ergens iets gebaseerd op Led Zep en 'All I Have To Do is Dream' ), maar dat gaf eigenlijk niet. Want er zijn mooi, heel mooie liedjes en een paar pareltjes gespeeld, zeker als Mark Lanegan zijn diepste klanken losliet terwijl Greg Dulli op de toesten speelde. Vooral dat eerste nummer van de bissen was echt WOW !! (setlist anybody?)
Toch wel spijtig dat de stukken die ze met 2 gitaristen speelden, die 2 veelal hetzelfde (veelal simpele riedels) speelden. Wat een verschil op dat gebied met Roland. Maar de mannen amuseerden zich zichtbaar op het podium en zoiets werkt aanstekelijk.
Schone avond, maar volgende keer toch maar met groep.
Buitenspel voor vrouwen
Ik heb het niet echt voor die trien, maar dit heeft Siska Schoeters toch maar mooi uitgelegd.... (met dank aan Jens)
Je bent in een schoenenwinkel en staat aan de kassa. Voor jou staat nog 1 dame, een nette en sympatieke verschijning die zich bovendien goed met de kassierster blijkt te verstaan alsof ze op een of andere manier samen horen.
Plots bemerk je in het rek achter de kassierster een paar schoenen waar je direkt verliefd op wordt. Je hebt inderdaad al meer dan genoeg schoenen maar deze, die moet je hebben, die zijn gewoon voor jou geschapen, gemaakt om door jou en jou alleen gedragen te worden, zonder dit paar schoenen zal je nooit meer gelukkig kunnen zijn in het leven, je weet dat je gewoon niet meer zonder kan...
Maar dan bemerk je dat die dame voor jou aan de kassa met dezelfde verliefde blik naar die schoenen staart (die stomme koe!). Met een blik in jouw richting laat ze duidelijk verstaan dat dit paar schoenen nooit in jouw handen zal komen en dus ook nooit aan jouw voeten zal zitten (wat een achterbakse tik!).
Dan blijkt dat zij haar vent zijn kredietkaart niet vindt en zij begint driftig in haar handtas te zoeken naar cash (de rommelige trien). Op dat moment besef je zelf dat voorkruipen geen zin heeft want ook jij hebt onvoldoende geld bij. De verkoopster bekijk jullie rustig en wacht af.
Jouw vriendin, die in dezelfde winkel toevallig net ook schoenen aan het passen is, bemerkt plots jouw benarde situatie en ze reageert, zoals het trouwens een echte vriendin betaamt, iemand van wie men weet dat men er in noodgevallen kan op rekenen (wat een schatje!). Zij doet teken dat ze haar geldbeugel in jouw richting zal gooien zodat jij de inhalige valse vuile gemene trut voor jou toch nog de loef kan afsteken en vlug dat paar schoenen kan kopen.
Ze zal haar geldbeugel zo werpen dat die net over het hoofd van die bitch voor jou vliegt en tussen haar en de kassierster belandt. Jij wipt dan vlug voorbij dat lelijke monster, vangt de geldbeugel op om dan bliksemsnel die schoenen te kopen.
Maar : zolang jouw vriendin haar geldbeugel nog niet geworpen heeft, dat wil zeggen dat die nog niet in de lucht vliegt naar jou toe, mag jij je hoogstens op dezelfde hoogte van die geniepige kip bevinden en niet ervoor want anders... sta je buitenspel...
Tadaaa!
Je bent in een schoenenwinkel en staat aan de kassa. Voor jou staat nog 1 dame, een nette en sympatieke verschijning die zich bovendien goed met de kassierster blijkt te verstaan alsof ze op een of andere manier samen horen.
Plots bemerk je in het rek achter de kassierster een paar schoenen waar je direkt verliefd op wordt. Je hebt inderdaad al meer dan genoeg schoenen maar deze, die moet je hebben, die zijn gewoon voor jou geschapen, gemaakt om door jou en jou alleen gedragen te worden, zonder dit paar schoenen zal je nooit meer gelukkig kunnen zijn in het leven, je weet dat je gewoon niet meer zonder kan...
Maar dan bemerk je dat die dame voor jou aan de kassa met dezelfde verliefde blik naar die schoenen staart (die stomme koe!). Met een blik in jouw richting laat ze duidelijk verstaan dat dit paar schoenen nooit in jouw handen zal komen en dus ook nooit aan jouw voeten zal zitten (wat een achterbakse tik!).
Dan blijkt dat zij haar vent zijn kredietkaart niet vindt en zij begint driftig in haar handtas te zoeken naar cash (de rommelige trien). Op dat moment besef je zelf dat voorkruipen geen zin heeft want ook jij hebt onvoldoende geld bij. De verkoopster bekijk jullie rustig en wacht af.
Jouw vriendin, die in dezelfde winkel toevallig net ook schoenen aan het passen is, bemerkt plots jouw benarde situatie en ze reageert, zoals het trouwens een echte vriendin betaamt, iemand van wie men weet dat men er in noodgevallen kan op rekenen (wat een schatje!). Zij doet teken dat ze haar geldbeugel in jouw richting zal gooien zodat jij de inhalige valse vuile gemene trut voor jou toch nog de loef kan afsteken en vlug dat paar schoenen kan kopen.
Ze zal haar geldbeugel zo werpen dat die net over het hoofd van die bitch voor jou vliegt en tussen haar en de kassierster belandt. Jij wipt dan vlug voorbij dat lelijke monster, vangt de geldbeugel op om dan bliksemsnel die schoenen te kopen.
Maar : zolang jouw vriendin haar geldbeugel nog niet geworpen heeft, dat wil zeggen dat die nog niet in de lucht vliegt naar jou toe, mag jij je hoogstens op dezelfde hoogte van die geniepige kip bevinden en niet ervoor want anders... sta je buitenspel...
Tadaaa!
Roland
Maandagavond, door de donkere nacht, doorheen de vieze regen, tegen de koude snijdende wind in, heb ik (samen met Metje & Pascal)de verplaatsing gemaakt naar het landelijke Beernem. In de Kleine Beer, het plaatselijke cultuurcentrum die in zijn programmmatie vooral uitblinkt door de vele films, trad Roland Van Campenhout solo op. In de inkomhal dan nog. Naar verluid hebben ze een mooie zaal, maar we moesten het doen met de inkomhal van de blikken doos, die het cc is. De tent zat wel vol, altijd een aangename verrassing.
Roland's verschijning deed me eigenlijk wat aan kabouter Plop denken. Lange grijze baard, klein brilletje op de top van de neus, de pinnemuts ontbrak nog wel. Tot zover het lachen, want het was eigenlijk anderhalf uur genieten van zijn gitaarspel, stembuigingen en de oude, oude, blues songs die hij speelde. Nummers van Neil Sedaka, Del Shannon, Bob Dylan, maar vooral oude traditionals zoals 'Goodnight Irene'. Van zijn laatste cd 'Never Enough' heb ik vreemd genoeg een enkel nummer kunnen ontdekken, maar dit kon de pret niet drukken. Het virtuose spel en de subtiliteit zorgden voor een meer dan aangename avond !
Roland's verschijning deed me eigenlijk wat aan kabouter Plop denken. Lange grijze baard, klein brilletje op de top van de neus, de pinnemuts ontbrak nog wel. Tot zover het lachen, want het was eigenlijk anderhalf uur genieten van zijn gitaarspel, stembuigingen en de oude, oude, blues songs die hij speelde. Nummers van Neil Sedaka, Del Shannon, Bob Dylan, maar vooral oude traditionals zoals 'Goodnight Irene'. Van zijn laatste cd 'Never Enough' heb ik vreemd genoeg een enkel nummer kunnen ontdekken, maar dit kon de pret niet drukken. Het virtuose spel en de subtiliteit zorgden voor een meer dan aangename avond !
Vlaamsche Folklore
Vlaamsche folklore, kermis, bier en pensen-feest, het is moeilijk om een juiste benaming te vinden voor een veldrit (en bijhorend randgebeuren) in de Vlaanders.
Zondag heb ik mijn vuurdoop gehad in 't gebeuren. 's ochtends mijn bandenspanning nagekeken, te laag, maar kom, ik zou wel op St Andries geraken. Wind tegen, vrieskou ('t was dat of gaan wandelen (bij gebrek aan schaatsen) op de Damse Vaart), onwillige versnellingen, pijnlijke knieën... ideale omstandigheden dus. Bij Bart me achterin zijn VCL Optima wagentje geplooid (ja, er is een achterbank, beenruimte zijn ze vergeten), met Renaat als co-piloot richting ruddervoorde voor het BK veldrijden. Cyclo-cross gelijk dat we zeggen.
Op aanraden van de co-piloot toch maar de autostrade gevolgd, afrit 11 maar voorbijgereden wegens overbelast. Via afrit 10 dan maar binnendoor, verscheidene verbodbordjes negerend, zowat langsheen 't parcours, naar Ruddervoorde City alwaar Tiesten en Lies ons stonden op te wachten.
Een vlotte autowissel later scheurden we alweer langs de kleine wegen richting Baliebrugge en bijhorende VIP-parking. Met het VIP-busje waren we al snel bij het hart van het gebeuren: de heilige grond van het BK. Langs een klein padje langsheen een niet vervroren beekje kwamen we opeens aan een open vlakte, nu ja, open.... 2 immense feesttenten in het centrum, een enorme VIP tent direct voor ons en een kleinere feesttent nog ietwat verder en ertussen redelijk wat volk.
Potje gelegd, pintje besteld, frietje gegeten, pintje besteld. Feesttent 1 binnen... Stampvol, ambiance tot en met, Frans Bauer/Willy Sommers imitatoren wisselden de platte house-deunen af. Het was al 12u 's middags en de sfeer ging al naar zijn hoogtepunt toe. Oja, buiten waren een paar vrouwen rondjes aan het rijden om een 3-kleurige trui te krijgen. De West-Vlaamse won. Hoera !
Volgde een verdere 'parcours'-verkenning om een goeie plaats te vinden tegen dat de 'profs' hun ding deden. Handjes schudden met bekenden, pintje bestellen, Duvel tentje binnen, oren laten wennen aan het gebeuk van AD/DC en Milk Inc. Duveltje genieten. Lachen met ene kandidate miss weet-ik-veel-wat (alles overstemd door de de schlager 'wij willen tetn zien'). Ondertussen rijden terug een paar jongens rond.
Verdere zoektocht naar goeie plaats. Braadworstje eten, handjes schudden. Opkijken naar de massa volk die er nu op de vlakte tussen de tent rondhangt. Schoon plaatsje beneden de mollenberg gevonden. Tussen 3 bochten, met zicht op 2 van de videoschermen en dranktentje in de buurt. De West-Vlaming haalde het niet bij de jongens.
Zwaaien en zingen naar de mensen aan de andere kant van het parcours, daar hoger op de berg (molshoop). Content zijn van het gekozen plaatsje want ook Frankie VDE komt er staan. Plasje doen, Pintje halen. Paar keer "Komaan Klaas" roepen als de eerste 4 passeren. "Wiesda" proberen te achterhalen bij de rest van de meute. Ongoocheld zijn bij de valpartij van Klaas en verwonderd zijn op het einde dat diejen nog zo dicht kwam. Tussendoor vanalles proberen te volgen op het scherm, ook het einde.
Tevreden naar 1 van de feesttenten. Proberen aan een pintje te geraken. Meebrullen op 'Insomnia', 'ik geloof in jou', ... Lachen met de falende paalklimmers, wegduiken voor de knokkende tentgenoten. Me afvragen waar dat nummer 'he trut' vandaan komt en hoe het komt dat iedereen het daar kent.... Pintje halen, ... meezingen...
busje naar de VIP-parking, auto naar andere auto, vlotte fietstocht naar huis (wind mee), frietje gehaald. Heeeeeeeeeeelijk in de zetel gelegen.
Ik zou bijna nog de rare vogels, pinguins en andere in allerlei rare carnaval kledij uitgedoste bezoekers vergeten.
Tenslotte nog een mooie amerikaanse impressie: hier
Zondag heb ik mijn vuurdoop gehad in 't gebeuren. 's ochtends mijn bandenspanning nagekeken, te laag, maar kom, ik zou wel op St Andries geraken. Wind tegen, vrieskou ('t was dat of gaan wandelen (bij gebrek aan schaatsen) op de Damse Vaart), onwillige versnellingen, pijnlijke knieën... ideale omstandigheden dus. Bij Bart me achterin zijn VCL Optima wagentje geplooid (ja, er is een achterbank, beenruimte zijn ze vergeten), met Renaat als co-piloot richting ruddervoorde voor het BK veldrijden. Cyclo-cross gelijk dat we zeggen.
Op aanraden van de co-piloot toch maar de autostrade gevolgd, afrit 11 maar voorbijgereden wegens overbelast. Via afrit 10 dan maar binnendoor, verscheidene verbodbordjes negerend, zowat langsheen 't parcours, naar Ruddervoorde City alwaar Tiesten en Lies ons stonden op te wachten.
Een vlotte autowissel later scheurden we alweer langs de kleine wegen richting Baliebrugge en bijhorende VIP-parking. Met het VIP-busje waren we al snel bij het hart van het gebeuren: de heilige grond van het BK. Langs een klein padje langsheen een niet vervroren beekje kwamen we opeens aan een open vlakte, nu ja, open.... 2 immense feesttenten in het centrum, een enorme VIP tent direct voor ons en een kleinere feesttent nog ietwat verder en ertussen redelijk wat volk.
Potje gelegd, pintje besteld, frietje gegeten, pintje besteld. Feesttent 1 binnen... Stampvol, ambiance tot en met, Frans Bauer/Willy Sommers imitatoren wisselden de platte house-deunen af. Het was al 12u 's middags en de sfeer ging al naar zijn hoogtepunt toe. Oja, buiten waren een paar vrouwen rondjes aan het rijden om een 3-kleurige trui te krijgen. De West-Vlaamse won. Hoera !
Volgde een verdere 'parcours'-verkenning om een goeie plaats te vinden tegen dat de 'profs' hun ding deden. Handjes schudden met bekenden, pintje bestellen, Duvel tentje binnen, oren laten wennen aan het gebeuk van AD/DC en Milk Inc. Duveltje genieten. Lachen met ene kandidate miss weet-ik-veel-wat (alles overstemd door de de schlager 'wij willen tetn zien'). Ondertussen rijden terug een paar jongens rond.
Verdere zoektocht naar goeie plaats. Braadworstje eten, handjes schudden. Opkijken naar de massa volk die er nu op de vlakte tussen de tent rondhangt. Schoon plaatsje beneden de mollenberg gevonden. Tussen 3 bochten, met zicht op 2 van de videoschermen en dranktentje in de buurt. De West-Vlaming haalde het niet bij de jongens.
Zwaaien en zingen naar de mensen aan de andere kant van het parcours, daar hoger op de berg (molshoop). Content zijn van het gekozen plaatsje want ook Frankie VDE komt er staan. Plasje doen, Pintje halen. Paar keer "Komaan Klaas" roepen als de eerste 4 passeren. "Wiesda" proberen te achterhalen bij de rest van de meute. Ongoocheld zijn bij de valpartij van Klaas en verwonderd zijn op het einde dat diejen nog zo dicht kwam. Tussendoor vanalles proberen te volgen op het scherm, ook het einde.
Tevreden naar 1 van de feesttenten. Proberen aan een pintje te geraken. Meebrullen op 'Insomnia', 'ik geloof in jou', ... Lachen met de falende paalklimmers, wegduiken voor de knokkende tentgenoten. Me afvragen waar dat nummer 'he trut' vandaan komt en hoe het komt dat iedereen het daar kent.... Pintje halen, ... meezingen...
busje naar de VIP-parking, auto naar andere auto, vlotte fietstocht naar huis (wind mee), frietje gehaald. Heeeeeeeeeeelijk in de zetel gelegen.
Ik zou bijna nog de rare vogels, pinguins en andere in allerlei rare carnaval kledij uitgedoste bezoekers vergeten.
Tenslotte nog een mooie amerikaanse impressie: hier
Werk
Er zijn slechtere werkplekken.....
.jpg)
Zicht op 't kanaal Brugge - Gent, uitgestrekte weilanden aan de andere kant van het water en de witte rijm van de koude vorst van de laatste dagen maakt het plaatje compleet.
Oja, de voorbij vliegende aalshovers en reigers mogen er oook zijn.
heerlijk zonneke erop....
Zalig.
.jpg)
Zicht op 't kanaal Brugge - Gent, uitgestrekte weilanden aan de andere kant van het water en de witte rijm van de koude vorst van de laatste dagen maakt het plaatje compleet.
Oja, de voorbij vliegende aalshovers en reigers mogen er oook zijn.
heerlijk zonneke erop....
Zalig.
Abonneren op:
Posts (Atom)