Tunes

2 worpen van 2009 halen het lijstje van 2010:

• Soulsavers - Broken: afwisseling tussen freaky stuff en piano riedels alla "closing time" met meestal Mark Lanegan er over heen. Blijft me bekoren.
• The Swell Season: Strictly Joy (Bonus Live CD): de wondermooie liedjes, de intensiteit tussen zijn en haar stem grijpen je naar de keel, brengen die haren omhoog en halen dat kiekenvel naar boven. (jammer dat ze in de AB niet hetzelfde niveau haalden).

En er zijn deuntjes uit 2010:

• Mark Lanegan - Live at Leeds: Bootleg van zijn optreden. 16 songs uit zijn carriere vanaf Screaming Trees. Rock afgewisseld met Rock en die stem natuurlijk. In 2011 wordt het alvast uitkijken naar de nieuwe Twilight Singers.
• Black Dub - Black Dub: misschien wel de grootste verrassing uit het lijstje. Bevreemdend bij een eerste luisterbeurt maar daarna groeiend en groeiend. Die stem van Trixie....Love Lives, Surely, ....
• Blood Red Shoes: Fire Like This: recht toe, recht aan, gitaar, drums. Live ook 2 keer bij de beteren.
• The Black Keys - Brothers: zoveel meer dan Next Girl. ronkende, wat "verouderde" sound die je bij je nekvel grijpt
• Black Mountain - Wilderness Heart: deze gaat gewoon verder waar de vorige stopte (zie lijstje 2009). Speedy harde stukken worden afgewisseld met intieme momenten, oorgasme was het woord dacht ik. Rollercoaster, Radiant Heart, ...
• Triggerfinger - All This Dancin' Around: Belgium's Finest, Hardest, Most Rocking, Band. Rauw, Hees, Teder zong een andere band, zij doen het. My Baby's Got a Gun, I'm coming for You, 
• The Chieftains ft Ry Cooder - San Patricio. De combinatie van het jaar ongetwijfeld. De soundtrack bij een iers department in een Mexicaanse oorlog brengt een prachtige afwisseling van traditional irish en wilde mexicaanse deuntjes.
• Pavlov's Dog: Echo & Boo: 35 jaar geleden na hun officiele tweede is de derde er en die trekt de lijn op een prachtige manier door, alsof het gisteren was. Die stem, die klank, die viool ... Angeline, Echo & Boo, We All Die Alone (en het dieptepunt Oh Suzannah)

en verder zijn er ook nog:

• Richard Thompson - Walking on a Wire (7 cd)
• Langhorne Slim - Be Set Free (ook 2009)
• BoDeans - Mr Sad Clown
• Eels - End Times
• The Gaslight Anthem - American Slang
• Peter Wolf - Midnight Souvenirs
• Steve Wynn & Miracle 3: Northern Aggression

Gig

De meest impressionante podiumdinges van 2010:

Richard Hawley @ Cactus @ Schouwburg
Blood Res Shoes @ AB in 't voorjaar en ook wel @ Zwerver in't najaar)
Pixies @ LottoArena
Pearl Jam @ Arras

Wilco @ LeffingeLeuren
Grinderman @ AB
Zomergasten van Tg Stan @ Schouwburg
Carolyn Wonderland @ Zwerver
Steve Wynn @ 4AD & Botanique
Triggerfinger @ 4AD

ook wel Soviet Grass @'t Poatersgat @ Klinkende Kroegen, Anne Clark @ Vooruit, Ben Harper @ Arras, Black Mountain @ Cactusfestival, Macy Gray @ Cactusfestival

Merry X-mas

Broekventen

Twee broekventen waren er. Wurre Wurre was de naam. Visuele humor annex slapstick hun ding.
Ze starten met een eerste thema, een tweede thema en een volgend thema. Ze spelen vliegtuigje, eenzaamnheid is alleen staan en een ander roepen, een mooi vogelscene en zo gaat het verder. Heel visueel, meestal flauw ook. Aburd? Nee niet echt. Speel dit stuk voor mijn petekindje en zijn klasgenoten en 't is ongetwijfeld een succes, maar val er mij niet mee lastig.

Quote

Ne gast van Bob Marley & the Wailers, ge weet wel,ne BMW chauffeur....

Dikke Tetten

"Dikke Tetten". Dat waren ze. De woorden die Arno 't meest in de mond nam tijdens zijn optreden in het MaZ. Soms gecombineerd met de term "geen". Maar hij was de goed bij de babbel. Vele verhaaltjes en duidingen tussen de nummers door. Een veeg uit de pan naar het salon-socialisme (zou de aanwezige schepen van cultuur het gehoord hebben en de boodschap verder dragen?), maar vooral veel licht aangebrande praat dus. "Er zijn meer vrouwen dan chinezen op deze wereld" was een andere leuke.

't was ook eens iets anders om 't optreden mee te maken vanuit een ander perspectief. Dat van degene die iets minder groot geschapen zijn, t.t.z., degene die vooral zicht hebben op de rug van de persoon die voor hen staat. De mooiste plaats aan de pa was helaas al ingenomen door een mede-tijdelijke-rolstoelpatient, dus had ik ook vooral zicht op de paardenstaarten  van het koppeltje voor mij.  De aandacht gaat dan wel automatisch iets meer naar de teksten van de liedjes en ik heb toch een paar keer meer moeten lachen met wat er gezongen werd dan anders.

Voor de rest was het een typsiche goeie Arno-show, met als uitblinkers vooral de tragere nummers eigenlijk "Lola etc", "Elle pense quand elle danse" (die tekst !) , ... "Je veux nager" was ook nog eens van de partij. Uitsmijters waren "oh la la" (de kozakken versie) en "Putain Putain". Bisnummers "Les yeux de ma mère" en "Les filles du bord de mer".  Zoals gezegd, een typische goeie Arno show, beetje voorspelbaar, maar wel goed.

Lekker

Sjampanje van het huis
Hapjes van geperste kop, pizza'tje van olijf, speciaal toastje
nog meer hapjes met schotse zalm, bouillabaisse en wortel

wit wijntje uit Castillia y Leon regio

Gemarineerde filet van heilbot, krokante & gekonfijte groentjes, krabsalade met boutargue met

Zeebaars, schelpdiertjes en een jus van bouillabaisse 

wit wijntje (chenin) uit de bourgogne

Nieroogkreeftje "Royale" en gelakt buikspek "Duke of Berkshire", groene appel   (Royale was hier cocos & curry)

Gebakken Sint Jakobsnootje, krokantje van konijn, prei en pruimen uit Agen  (dat konijntje !!!!!!!!!!!!)

Rode wijn

Reeboknootje met korst van zwarte peper, garnituur forestiere & witlof, warme pastei  

Kaaswagen met boerenkaasjes, grote stukken gekonfijt fruit in broodkorst (ne hele lekkere italiaan !)

Dessertwijn  ("als een marmelade van acacia met brokjes")

Enkele lekkernijen met fruit

Dessert van Chocolade

Thee'tje met single malt on the side

Voldaan en blijgezind naar huis.


Alleen mochten ze wel zeggen dat het er niet echt rolstoel-vriendelijk is, terwijl ik nog paar uur ervoor gebeld had om te vragen hoe het precies zat.... Beter gewoon met krukken gedaan.

A Wee Bit of Discontent

en de uitsmijter is fantastisch !

't altijd een beetje een avontuur

Reizen dus. Sommige zeggen "it's a state of mind", anderen zeggen "it's a state of soul", anderen houden het op fysiek gezeul. In elk geval, 't is en blijft een te beleven avontuur met onverwachte wendingen en gebeurtenissen.

Vorige week zaterdagochtend was het zover. Mijn weekje Fuerteventura zou beginnen. Beetje helaas, want ik had mijn gedachten gezet op een gecancelde trip naar het zuiden van Libie. Maar 't zou weekje zon en massatoerisme worden.

Vrijdagavond Taxi Snel gebeld en gereserveerd voor 4u30 zodanig dat ik de eerste trein van 4u50 naar Brussel kon nemen.  Helaas zijn die mannen niet zo snel ;(  Dan maar gekrabd en snel zelf naar het station gereden, auto geparkeerd en naar het perron gesneld. Net op tijd om op de juiste trein te hoppen. Makkelijke overstap in Brussel richting luchthaven. Tot mijn verbazing stopte die in Zaventem Centrum en niet op de luchthaven. "Onderhoudswerken".  Busje op en 5 minuten voor het sluiten van de check-in stond ik daar alleen de rij te vormen :)  Mooi op tijd dus :)

Voorspoedige vlucht tot we, tiens, tussenlanding in Las Palmas hadden, of beter, probeerden te hebben... "Iets" teveel wind en landing afgebroken en met zijn allen richting Fuerteventura waar de landing iets vlotter verliep. (de mensen voor Las Palmas kwamen via vlucht naar Tenerife, overnachting & woelige boottocht uiteindelijk toch ter plaatse).

Ons bustochtje naar 't zuiden van 't eiland liep zoals het hoorde... Check-in, bagage uitgooien, boekje en handdoek en richting zonnedek/zwembad voor nog een laatste uurtje zonnen alvorens de eerste regenbui. 's Zondags op verkenning. Resort naast resort naast hotel naast toeristenwinkelcentra, allemaal langs de kust. Uiteindelijk lag 6km verder, net voor de haven 't dorpje Morro Jable. Een spaanse enclave zowaar in deze duitse omgeving. Een plaatsje met leuke pleintjes en zowaar echte tapa-bars. Een gezellig middagje onder lokalen, gezellig tetterend over de komende Barcelona - Madrid match. Langs het strand terug richting hotel gewandeld, langsheen de naakte mensen die hier en daar liepen/stonden/lagen. (Nee Koop, niet altijd even appetijtelijk zicht). Net op tijd in het hotel voor een tweede regenbui. Iets heviger dan de eerste.

Maandagnamiddag gingen de sluizen dan goed open, met bijhorende lichtshow en rondvliegende stoelen, tafels, .... 's anderendaags bleek het eiland nogal last te hebben van verperde of weggespoelde wegen. Als 't zonnetje schijnt brandt ze, er blijft veel wind en na de middag komen de wolken. Het stramien is duidelijk.

Op woensdag een "local" tour gedaan. Op bezoek bij lokale tomatenkweker, geitenkweker en kaasmaker (ambachtelijk en lekker), aloe vera kwekerij en afgeleide producten. Het waren korte en leuke onderbrekingen in het dorre vulkanische landschap.

Op vrijdag dan een tour door het zuiderse natuurpark. nu ja, beschermd gebied. Mooi zicht op de westerse stranden. Een bezoek aan de intrigerende Villa Winter , aan de kleinste vuurtoren van Europa, maar mooiste was toch de ruwe kust en golven :)

Zaterdag zou de terugreis zijn. Gelukkig waren er nogal wat spaanse luchtverkeersleiders "ziek" waardoor we een extra dagje (veel zon !) mochten blijven. Heerlijk !

's Zondags zou de bus ons dan om 9u30 komen halen (was uiteindelijk 10u10). Twee uur later waren we na een rondrit langs verscheidene andere hotels op de luchthaven. Check-in verliep heel vlot. Alles op tijd en schema.... Helaas. Gelukkig maar uurtje moeten wachten op het vliegtuig en gelukkig was er nog een behulpzame bruggeling die me van Zaventem naar huis bracht :p

Triggerhappy

Happy Happy Happy waren we na 't concert van Triggerfinger in de 4AD. Rauwe harde "Blues". Kopstoot na kopstoot, nummer na nummer. Van de nieuwe cd bleven vooral 'All This Dancing Around' & "My Baby's Got a Gun" hangen. Het een al harder, het ander al intenser en fluisterend. Wat een trio !

Boek ze alvast op uw festival deze zomer zou ik zeggen :)

Wynn (2)

Even kort: De tweede Steve Wynn & Miracle 3 show die week, in Botanique was intenser en wilder dan die in de 4AD, helaas was de klank niet zo goed als in Diksmuide. Er waren zelfs paar nummers die mij redelijk ongekend in de oren klonken. Misschien moet ik stoppen met naar die bootlegs te luisteren en weer eens de cd's op de draaitafel gooien.

Hoogtepunten: John Coltrane Stereo blues & Bullet With My Name On It