In El Calafate begon de rondreis met een bezoek aan de prachtige gletsjer Perito Moreno. Eerst met een bootje dichterbij varen, daarna vanaf verschillende balkonnekes op de tegenliggende oever deze natuurpracht bewonderen. Dat blauwe licht doorheen dat witte ijs ... die pieken, die afvallende ijsblokken ...
Gister hebben we laguna met verscheidene vogelsoorten bezocht waar de flamingoes op hun ene poot stonden, waar de black faced ibissen langs scheerden en de harriers zich een weg tegen de wind vochten. De dag werd afgesloten met een bezoek aan een estancia alwaar het leven van de gaucho en de schapenteelt nader uitgelegd werd. Na een alweer geweldige maaltijd (een steakske is hier rap 400-500 gram) volgde nog een folklore dansje.
Vandaag dan terug het bootje op om de Upsala glestjer te zien (veel ijsschotsen op grote afstand, dus weinig te zien), maar vooral de spegatzi geltsjer maakte indruk door zijn steile helling en helblauwe kleuren.
Morgen gaan we richting Puerto Natales om zaterdag op 4-daagse trekking naar Torres del Paine te gaan. Dan nog 2 dagen Ushuaia te gaan alvorens terug te keren.
De linux computers herkennen helaas geen fototoestellen, fotos opladen lukt dus niet...
Patagonie (1)
Telegramstijl:
- Buenos Aires: mooie parken, mooie huizen maar vervallen, veel rondslingerende vuilnis op zondag, leuke gay parade .
- Punta Valdez: zalig boottochtje met zeeleeuwen, walvissen en zwemmende pinguins.
- Punta Nimfa: prachtige zeeolifanten & ook wel zeehondjes, later volgde nog een pinguinkolonie. heerlijk om die beestjes te zien rondcrossen ...
- vele lange autoritten doorheen, dorre, desolate, winderige vlaktes met hier en daar een lama, struisvogel of andere schapen en koeien, een asado van lam, een grot met geschilderde handjes na leuke wandeltocht doorheen een groene vallei, afgesloten met een rondvliegende condor
- na de vlaktes, komen de bergen met sneeuw en gletjers. In El Chalten prachtige trektocht naar laguna de los tres met super zicht op de cerro Fitz Roy, prachtig in sneeuw, ijs en blauwe hemel. helaas ook met de nodige blainen... gister dus uurtje meegegaan in de klim en dan onderuit met The Hypnotist van Lars Kepler.
Straks naar El Calafate,
- Buenos Aires: mooie parken, mooie huizen maar vervallen, veel rondslingerende vuilnis op zondag, leuke gay parade .
- Punta Valdez: zalig boottochtje met zeeleeuwen, walvissen en zwemmende pinguins.
- Punta Nimfa: prachtige zeeolifanten & ook wel zeehondjes, later volgde nog een pinguinkolonie. heerlijk om die beestjes te zien rondcrossen ...
- vele lange autoritten doorheen, dorre, desolate, winderige vlaktes met hier en daar een lama, struisvogel of andere schapen en koeien, een asado van lam, een grot met geschilderde handjes na leuke wandeltocht doorheen een groene vallei, afgesloten met een rondvliegende condor
- na de vlaktes, komen de bergen met sneeuw en gletjers. In El Chalten prachtige trektocht naar laguna de los tres met super zicht op de cerro Fitz Roy, prachtig in sneeuw, ijs en blauwe hemel. helaas ook met de nodige blainen... gister dus uurtje meegegaan in de klim en dan onderuit met The Hypnotist van Lars Kepler.
Straks naar El Calafate,
Witte Heerser
Natuurlijk heb ik het dan over Piv Huvluv... Vorige vrijdag eindelijk zijn zaalversie gezien, na de try out anderhalf jaar geleden in mijn huiskamer. en het was nog beter dan toen. Meer gestroomlijnd, meer opbouw, ... Zowel zijn voorprogramma (hemzelf met paardekop), als zijn naprogramma (mensen, let op het doek), als het hoofdprogramma hebben me meer dan doen lachen. Zelfs het rust moment met Stevie Ray Vaughn ...
Wie een meer wil weten: hier.
En zijn toernee met die andere held Steve Wynn niet vergeten: When You Smile .
Wie een meer wil weten: hier.
En zijn toernee met die andere held Steve Wynn niet vergeten: When You Smile .
Zwarte Heerser
en dan heb ik het niet over de herverkiezing van Obama, de return van de echte Ryan Donk bij blauwzwart maar over Godspeed You! Black Emperor waarvan ik gister het concert in de Cirque Royal mocht beleven. Echt vertrouwd met hun muziek, ben/was ik niet, maar hun passages vorig jaar werden overladen met superlatieven door diverse vrienden en kennissen, dus, te checken !
5 nummers hebben ze gespeeld, gespreid over 2u. Je moet het maar doen.
Mladic was in dat opzicht kort en krachtig. Moya begon even krachtig en energiek maar doofde dan uit in te langdradig gejam. Behemoth begon dan weer traag om geweldig te eindigen. The Sad Mafioso was dan weer een voltreffer op alle gebied: 3 gitaren (al dan iet vervormd), 2 bassen, 1 viool en 2 drums en de projecties (Wall Street 1928? afgewisseld met raketbetogingen in '80? , onder andere).
Hier Mladic in Londen
5 nummers hebben ze gespeeld, gespreid over 2u. Je moet het maar doen.
- Hope Drone
- Mladic
- Moya
- Behemoth
- The Sad Mafioso
Mladic was in dat opzicht kort en krachtig. Moya begon even krachtig en energiek maar doofde dan uit in te langdradig gejam. Behemoth begon dan weer traag om geweldig te eindigen. The Sad Mafioso was dan weer een voltreffer op alle gebied: 3 gitaren (al dan iet vervormd), 2 bassen, 1 viool en 2 drums en de projecties (Wall Street 1928? afgewisseld met raketbetogingen in '80? , onder andere).
Hier Mladic in Londen
Des Duivels
Over de duivel ging het, "Faust" was de naam, zijn ziel verkocht hij aan Mefisto. Jan Decleir was de acteur, Koen De Sutter, de duivel, de vrouw, de verteller, en wie weet ik nog allemaal. 't was in elk geval weer een hele lap tekst die de acteurs brachten, in en uit hun rol(len) stappend, waarbij het alternatief de commentator was. Het was indrukwekkend bij momenten, ietwat verbazend dat ze toch ook op de lach speelden, het was ook langdradig op andere momenten (de sterfscene onder andere). Leuke avond, maar het mocht (nog) iets krachtiger/bondiger.
Een paar dagen eerder hadden we dan eerder een "engeltje" voor ons, in de verschijning van Trixie Whitley in de 4AD. Ik heb ze al paar keer eerder gezien en de impressionante stem is al even veel keer eerder vermeld. Nu kan ik ook zeggen dat de nummers af zijn, als in afgewerkt. Waar vroeger al eens de eindes abrupt waren, zat alles nu in een mooier afgerond jasje. Het was ook een try-out in de werkelijke zin van het woord: Trixie had veel blauw licht gevraagd, waar dan nonkeltje Alan Gevaert (dEUS) problemen mee had, omdat hij zijn spiekbriefjes niet kon lezen. Een nummer later werd het euvel verholpen met een bureaulamp. Impressionant waren vooral de (rustigere?) nummers op keyboards: "Strong Blood", "Breathe You" ... maar eigenlijk boeide de hele set en werd je moeiteloos meegezogen. 't is uitkijken naar haar solo cd die ergens half februari uitkomt. Hier alvast een voorproefje (en ik vind het dan net weer te gladjes klinken).
Gister waren het dan "Verre Vrienden" die op een duivelse manier de manklopende relaties in een vriendenkring moesten uitvergroten, terwijl ze een vriend met een overleden verloofde troostten. Maar ik bleef een beetje op mijn honger zitten. Er werden een paar rake opmerkingen gemaakt, maar " Een fatale ontmaskering van burgerlijke relaties", zoals werd aangekondigd, was het zeker niet. Ik onthoud vooral Ikram Aoulad als leuke verschijning die haar rol als b*tch subliem speelde (al mocht dat "gedans" wel achterwege blijven)
Een paar dagen eerder hadden we dan eerder een "engeltje" voor ons, in de verschijning van Trixie Whitley in de 4AD. Ik heb ze al paar keer eerder gezien en de impressionante stem is al even veel keer eerder vermeld. Nu kan ik ook zeggen dat de nummers af zijn, als in afgewerkt. Waar vroeger al eens de eindes abrupt waren, zat alles nu in een mooier afgerond jasje. Het was ook een try-out in de werkelijke zin van het woord: Trixie had veel blauw licht gevraagd, waar dan nonkeltje Alan Gevaert (dEUS) problemen mee had, omdat hij zijn spiekbriefjes niet kon lezen. Een nummer later werd het euvel verholpen met een bureaulamp. Impressionant waren vooral de (rustigere?) nummers op keyboards: "Strong Blood", "Breathe You" ... maar eigenlijk boeide de hele set en werd je moeiteloos meegezogen. 't is uitkijken naar haar solo cd die ergens half februari uitkomt. Hier alvast een voorproefje (en ik vind het dan net weer te gladjes klinken).
Gister waren het dan "Verre Vrienden" die op een duivelse manier de manklopende relaties in een vriendenkring moesten uitvergroten, terwijl ze een vriend met een overleden verloofde troostten. Maar ik bleef een beetje op mijn honger zitten. Er werden een paar rake opmerkingen gemaakt, maar " Een fatale ontmaskering van burgerlijke relaties", zoals werd aangekondigd, was het zeker niet. Ik onthoud vooral Ikram Aoulad als leuke verschijning die haar rol als b*tch subliem speelde (al mocht dat "gedans" wel achterwege blijven)
Abonneren op:
Posts (Atom)